| अङ्क 43 | साउन 2067 | वर्ष 7 |
उत्तर आधुनिक समालोचक
डा. अमरजीत कौंके
जब मैले
भोकलाई भोक भनेँ
मायालाई माया भनेँ
तिनलाई नराम्रो लाग्यो
जब मैले
पक्षीलाई पक्षी भनेँ
वृक्षलाई वृक्ष
र शब्दलाई शब्द भनेँ
तिनलाई नराम्रो लाग्यो
तर जब मैले
कविताको साटो अकविता लेखेँ
स्त्रीलाई केवल योनि बताएँ,
रोटीको टुक्रालाई चन्द्रमा लेखेँ
कालो रङलाई गुलाबी लेखेँ
र कागलाई मुर्गाबी लेखें
तिनले भने
वाह वाह, कति राम्रो कविता
वाह वाह।
---
क्लाइडोस्कोप
उनले भने
जिन्दगी क्लाइडोस्कोप नै त हो
चुराका केही टुक्राहरू हाल
र आँखाले हेर्दै घुमाऊ
मैले निकैबेर सोचेँ
रङबिरङ्गी काँचका टुक्राहरूका लागि
म चुरा खनखन बज्दै गरेको कुन हातलाई खाली पारूँ !
--
हिन्दीबाट अनुवादः कुमुद अधिकारी, पन्जाबीबाट हिन्दी अनुवादः कवि स्वयम्।
हार्दिक आभारः सुभाष नीरव, नयाँ दिल्ली।
जन्मः 27 अगस्ट 1964। शिक्षाः एम.ए.(पन्जाबी). पी.एच.डी।
प्रकाशनः हिन्दी- मुट्ठीभर रोशनी(1995), अँधेरे में आवाज(1997) र अंतहीन दौड़(2006), तीनैवटा काव्यसङ्ग्रह।
पन्जावी- दायरियाँ दी कब्र चों(1985), निर्माण दी तलाश विच(1987),द्वन्द्व कथा(1990), यकीन (1993), शब्द रहणगे कोल(1996) र स्मृतियों की लालटेन(2002,2004) सबै काव्य संग्रह।
अनुवादः दसवटा (हिन्दीबाट पन्जाबी र पन्जाबीबाट हिन्दीमा)
सम्पादनः त्रैमासि पन्जाबी पत्रिका “प्रतिमान”।
सम्मान एवम् पुरस्कारः काव्यलेखनका लागि भारत तथा क्यानाडाबाट तीनवटा पुरस्कारहरू।
सम्प्रतिः लेक्चरर।
इमेलः amarjeetkaunke@yahoo.co.in
 | प्रतिक्रियाहरू |